۱۳ مرداد ۱۳۸۶

ستاره‌ها

پرده را که می‌کشم،

ماه نیست.

یاد گرفته‌ایم رسم تلخ انتظار را.

می‌مانیم

منتظر

ماهتاب را

و

سپیده را...


دوستان آزاده‌ام

کاش این خطوط را یارای آن بود تا مرهمی باشد بر دردهایتان

منتظر می‌مانیم

بودنتان را

در زیر آسمان پر ستاره‌ی فردا.


مرتبط: ا

همبستگی بزرگ وبلاگ نویسان با دانشجویان در بند

هیچ نظری موجود نیست: