۲۷ بهمن ۱۳۸۵

منشور

بالاخره تمام شد نوشتن مقاله ای که در تمام این هفته درگیرش بودم. بعد از جلسه ای که پیشتر کمی درباره اش توضیح دادم، باید چیزی می نوشتم در مورد لزوم حضور مردان در جنبشی برابری طلبانه به همراه زنان. این روزها دوستانم درگیر آغاز پروژه ای دراز مدت اند با عنوان منشور زنان. قرار است سندی نوشته شود جهت انعکاس خواسته های زنان ایرانی. امیدوارم موفق باشند و باز هم امیدوارم شرایط به گونه ای پیش رود که به زودی بگویم: "موفق باشیم"
اگر حوصله داشتید و مقاله را خواندید، خوشحال می شوم نظراتتان را بدانم. میتوانید در زیر خود مطلب بنویسید و یا در همین جا در بخش کامنت ها.
ا

۴ نظر:

ناشناس گفت...

من کاملا با تو موافقم، اما این دلیل نمی شه که حق با تو باشه. دوستان پیشکسوت ما تجربه هایی از همکاری مشترک با مردا دارن که من ندارم. اگر چه من هم معتقدم نمی شه بر این اساس تیشه زد به ریشه حضور مردان در جنبش زنان. صرفا باید در مواردی محدودش کرد. و باید بگم که امیدوارم "موفق بشیم" همه با هم

Roozbeh گفت...

اگر باور کنیم که این مساله ای است مشترک، باورمان هم می شود که تنها تنها به نتیجه نمی رسیم. اصلا زنانه و مردانه دیدن آدم ها در این جنبش که هدفش کسب حقوق برابر و محو تبعیض های جنسیتی است غلط است. به جز همان هدف توانمند سازی زنان که در برابر فایده های دیگر کار مشترک در اغلب موارد قابل چشم پوشی است به نظرم.

ناشناس گفت...

فک کنم تو یکی از بهترین دوستای منی روزبه جونم
یکی از بهترین هااااااا

ناشناس گفت...

خوب بود..به زحمتش می ارزید..
..
خسته م..
فقط همین...
دلم کار می خواد
دلم زندگی میخواد..
دلم هیجان میخواد..