۱۸ بهمن ۱۳۸۶

بی‌درزمان

"رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند..."
صدای شاملو است که در گوشم می‌پیچد و با آن طنینِ گرفته‌اش، شعرهای حافظ را زمزمه می‌کند.

مانده‌ام که کِی می‌رسند پس، روزهایی که در راهند!
.
.
.

گرچه آشفتگی کارِ من از زلفِ تو بود
حلِ این عُقده هم از زلفِ نگار آخر شد

هیچ نظری موجود نیست: