۹ بهمن ۱۳۸۵

نفس

دوره شده ایم در ابر و اشک و آه انگار
در این نُه و دَه های خاکستری...
زندگی را بگو
کمی نفس بکشد

۲ نظر:

ناشناس گفت...

به نه و دهش نیست برادر. بیشتر روزهای سال خورشیدی ما آلوده به این ابرهاست. قومی هستیم که اشک وآه رو خیلی دوست داره. مالیخولیا نیست این. تسکینه دردیه که نمی دونن ریشه اش کجاست. عادت کردیم به آزاد نبودن و در بند بودن.

Roozbeh گفت...

قبول دوست من ولی هر عادتی را می شود ترک گفت...نه؟