راه که می‌روم،
در کوچه‌های باریک و تاریک،
شب که باشد،
شیطان و بازیگوش،
از یک گوشه‌ی آسمانِ بی ابر،
سرک می‌کشد و دلبری می‌کند؛
ماه...
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
هییییسسس!
۴ نظر:
شایدبرای رفتن ازچندجهت کافی باشد/بادباشی/کابوسی سردرگم ازجنوب/که داردبه سمت موهای تومی وزد/بادکه باد نیست/یعنی ازروزبه نمک های دست های تو/ یعنی ازشب به پاشیدن روی زخم های من/لیموها/لاک پشت/وکلمات بی ربطی...می بینی روزهای سکوت عزیز..کلمات چقدربی ربط هستند
زيبا ترين تماشاست /وقتي/ شبانه/ باد ها
از شش جهت به سوي تو مي آيند،/واز شكوهمندي ياس انگيزش/
پرواز شامگاهي درناها را/ پنداري/ يكسر به سوي ماه است.... /
پرواز شامگاهي درناها/وبازگشت بادها /در گور خاطر تو / غباري از سنگي مي روبد،/
چيز نهفته اي مي آموزد:/ چيزي كه اي بسا مي دانسته اي ،/ چيزي كه بي گمان/ به زمانهاي دوردست/
مي دانسته اي./
اینجا خلاف عقربه ها باد می وزد
چه خوب . چه كسي بهتر از ماه براي سرك كشيدن ؟ من خيلي ماه را دوست دارم.
ارسال یک نظر