تلویزیون دارد تصویر پسر بچه‌های 4-5 ساله‌ای را نشان می‌دهد که یکدست سیاه پوشیده‌اند و سینه می‌زنند! نمی‌فهمم آخر این بچه‌ها چه گناهی دارند که باید بازیچه‌ی دست آن‌هایی که می‌خواهند خود را فدای حسین کنند، بشوند. اشتباه نشود. من اصلاً مشکلی با هر کسی که بخواهد جانش را تقدیم معبود یا محبوبش کند ندارم. ولی مگر قرار نیست انسان‌ها خودشان فکر کنند و تصمیم بگیرند؟ کسی در میان ترتیب دهندگان چنین مراسمی هست که فکر کند این کودکان کم سن و سال واقعاً با پای خودشان آمده‌اند و از روی عشقی واقعی است که یک‌صدا فریاد فدا شدن برای حسین را سر می‌دهند؟ کسی در این سیمای لعنتی نیست که بگوید نمایش چنین تصاویری، مصداق بارز خشونت علیه کودکان است؟
شما که هرچه خواسته‌اید با بزرگترهاشان کرده‌اید. لااقل بگذارید این‌ها تا کودکند، زندگی کنند!
۱ نظر:
روزبه جان هر بار که تلويزيون آن صحنه ها را نشان داد( ونمی دانم که چه تاکيدی هم داشت آن روز که تقريبا در تمامی بخش های خبری نشانش دادند ) تا مرز تهوع رفتم. حالا می خواهد کودک آزاری باشد يا نباشد قبل از هر چيز حتما نشان حماقت است. حماقت بی حدو حصر در پوشش نمايش ارزش ها. ممنون از اشاره ات.
ارسال یک نظر