چند تار مو

1.

- گلم، یه لحظه تشریف میاری؟

- خانومم؟ خواهش می کنم چند لحظه بیا این جا.

.

.

.

این واژه ها بین دو دوست یا عاشق و معشوق رد و بدل نشده اند. حتی این ادبیات، حاصل مهربانی های معلم یا مدیر مدرسه ای با شاگردانش نیست. این بخشی از مکالمه خواهران نیروی انتظامی با دختران بد حجابی است که در اخبار 20:30 نمایش داده شد! خواهران ارشادگر آن قدر صبور و آن قدر مودب بودند که طرف مقابل به سرعت متنبه می شد، همه اشتباهاتش را می پذیرفت و با اصلاح پوشش خود و قول به عدم تکرار این رفتارهای دور از شان یک دختر ایرانی، با نصیحت گران مهربان خداحافظی می کرد. بدون تهدید به بازداشت یا مواجهه با هرگونه برخورد تندی!

در ادامه انعکاس تشکرهای بی وقفه مردم از مامورین خیرخواه پلیس، این بار سیمای گرانقدرمان بخشی از نحوه عملکرد ماموران افزایش امنیت اجتماعی را به نمایش گذاشت تا همه، دلیل آن تشکرهای خالصانه را درک کنند و به بانیان و مجریان چنین طرح هایی آفرین بفرستند.

2.

جیغ ها و گریه های دخترک توجه همه را به خود جلب می کند. فریادهای "نمی خوام برم" و "نمیرم" اش گاه لحنی خشمگین و گاه التماس گونه دارد. وحشت دستگیر شدن همه وجودش را پر کرده و از آخرین توانش استفاده می کند برای درخواست کمک...

دیدن تنها 47 ثانیه از تصاویر دستگیری یکی از کسانی که بد حجاب است لابد!، و شنیدن صدای فریادهای او، آن قدر دردناک هست که به صفحه مانیتور روبرو خیره شوی و در خود فرو روی. مامورین ارشادی این بار چهره ای دیگر دارند. چهره ای که نه با دوربین های به اصطلاح مخفی دولتی، که با موبایل شخصی یک شهروند عادی و به گونه ای حقیقتا مخفیانه گرفته و در فضای مجازی آپلود شده است.

چشم هایمان این روزها صحنه هایی را می بیند که پر از برخورد و تذکر و بازداشت و تحقیرند. کمتر وقتی است که در مقابل مراکز بزرگ خرید تهران ماشین هایی از جنس مینی بوس و وَن انتظار مسافرینی را نکشند که مشکل سازان اصلی این روزهای جامعه شناخته شده اند. مشکلاتی از جنس همان چند تار موی معروف!

کدام را باور کنیم؟

مرتبط:

شما با يک موبايل «شهروند خبرنگار» هستید.

پی نوشت:

این جا درباره طرح ضربتی این روزهای پلیس، بیشتر می نویسم.